Pakistan'ın Hindistan'a karşı hava üstünlüğünde Çin'in rolü

Sabah saat 4:00'te savaş alanında değil ama diplomatik gölgelerin arasında olağanüstü bir şey oldu. Çin'in Pakistan Büyükelçisi'nin Rawalpindi'yi acil olarak aradığı bildirildi. Birkaç saat içinde, uzun süredir hazırlanmakta olan bir imkan hayata geçirildi. Bunu izleyen şey sadece bir hava çatışması değildi; Hindistan'ın hava hakimiyeti efsanesini yerle bir eden bir operasyondu.

Hindistan Hava Kuvvetleri günlerdir hazırlık yapıyordu; yaklaşık 180 uçak batı cephesinde yoğunlaşmıştı. Amaç açıktı: Balakot'u tekrarlamak, Pakistan savunmasını kırmak ve stratejik üstünlük imajını geri kazanmak.

Ama gökyüzü artık eskisi gibi değildi.

Neden 300 km Uzakta Kaldılar

Hindistan Hava Kuvvetleri 300 Km'lik eşiği hiç geçmedi. Çünkü bu eşiğin ötesinde onları neyin beklediğini öğrendiler:

Çin J-10C avcı uçakları, şık ve sessiz; 

PL-15 füzeleri, 300 km'den fazla menzile sahip Mach 5 avcıları, her atıcıyı tek bir ölümcül sinir sistemine bağlayan Erieye radarları.

Hindistan'ın gördüğü sadece Pakistanlı pilotlar değil, Çin'in Skardu'dan Pasni'ye uzanan tüm hava harp doktriniydi.

Peki ya Rafale'ler? Bunun olacağını hiç tahmin edemediler.

Değeri 250 milyon doların üzerinde olan bir Rafale'nin havada vurulduğu bildirildi. Bir diğeri zar zor geri dönebildi. Onu korumak için tasarlanan Spectra EW sistemi alt edildi. PL-15 radarla değil, yapay zeka güdümlü sessizlikle geliyordu.

Bu bir it dalaşı değildi. Bu bir pusuydu.

Pakistan Hava Kuvvetleri, Çin'in hedefleme uyduları ve AWACS'larının yardımıyla bir sensor-füzyon vuruşu gerçekleştirdi. Rafale'ler asla kilitlenemedi, düşmanlarını göremediler bile. Füzeler isabet ettiğinde her şey çoktan bitmişti.

Ve Hindistan şunu biliyordu: Bir Rafale düşebiliyorsa, beşi de düşebilir.
 

Bu yüzden filo yere indirildi. Bu yüzden sınırdan 300 km uzakta duruyorlar.
Cesaretleri olmadığı için değil, artık kesinlikten yoksun oldukları için.

Stratejik Utanç

Bunun etkileri çok büyük. Hindistan'ın prestij silahı Rafale, Pakistan jeti tarafından ateşlenen bir Çin füzesine yenik düştü. Bu sadece taktiksel bir başarısızlık değil, jeopolitik bir mesajdır.

Oyun Değişti

2019'da değiliz. Balakot'ta değiliz.

Hindistan artık Pakistan hava sahasına girmenin J-10C'ler, PL-15'ler ve Pakistan kararlılığı tarafından düzenlenen bir ölüm tuzağına davetiye çıkardığını biliyor.

Bu yüzden geri çekiliyorlar.
Korkudan sank, üzerlerine toprak serpilmiş gibi oldular.
Radar tarafından kör edildiler.
Ve sessizlikle aşağılandılar.

“Hintli pilot yeteneksizlikten başarısız olmadı. Uydular tarafından inşa edilen, sensörlerle birbirine bağlanan ve makineler tarafından yürütülen, göremediği bir savaş alanında başarısız oldu.”

Mayıs 2025'te oyun değişti. Hindistan'ın uzun süredir beslediği hava üstünlüğü hayali - ki bu hayal efsanevi Spectra EW paketi ve onlarca yıllık Fransız mühendisliği ile desteklenen 36 Rafale jetinin satın alınmasına dayanıyordu - Keşmir üzerinde çöktü.

Bu bir it dalaşı değildi. Adil bir dövüş de değildi.

Dünya genelindeki her askeri stratejistin gerçek zamanlı olarak tanıklık ettiği doktrinsel bir çöküştü.

Rafale'in dokunulmaz olması gerekiyordu. Teknolojisi eşsizdi. Pilotları, seçkin. Ama o kader gününde, hiç görmediği bir ölüm çukuruna uçtu. Ve asla kaçamadı.

Ölümcül Öldürme Zinciri

Çin sessizce devreye girdi - çoğu Batılı analistin hayal ettiği şekilde değil.
J-20'ler ya da savaş ilanı yoktu. Bir kalıp vardı. Bir ağ. Sessiz bir gözlem ve uygulama zinciri:

Saab Erieye AWACS sessizce devriye geziyor
Pasif modda uçan J-10C avcı uçakları
PL-15E füzeleri - 300 km'den fazla menzile ve Mach 5 hıza sahip yerli varyant olan ihraç PL-15E - kilitlendi ve ateşlendi.
Rafale, füze uöaktan atıldıktan 50 km sonrasına kadar hedef alındığını bile bilmiyordu.

Bu hızda, Hintli pilotun 9 saniyesi vardı ki bu tepki vermek için yeterli bir süre değil.
 

Hayatta kalmak için bile yeterli değil.

IAF Neden Yerde

Hindistan Hava Kuvvetleri'ni artık Keşmir üzerinde göremiyorsunuz.

Neden mi?

Çünkü ne zaman bir savaş uçağı havalansa, Pakistan radarları onu tespit ediyor.
Çünkü Erieye, Hint radarlarının göremediğini görüyor.
Çünkü PL-15, Rafale'in tehdit alanının dışından fırlatılıyor.
Çünkü bir zamanlar Hindistan'ın gümüş kurşunu olan Rafale, 250 milyon dolarlık bir kolay hedefe dönüştü.

Doktrinel Bir Alçalma

C4ISR üstünlüğüyle -Komuta, Kontrol, İletişim, Bilgisayar, İstihbarat, Gözetleme ve Keşif- karar verildi.

Pakistan, Hindistan'dan daha iyi silah kullandığı için değil ondan daha iyi bir ağa sahip olduğu için kazandı.

Şaşkına dönen Hindistan ise kuşlarını yere indirdi.

Hindistan platformlara yatırım yaptı. Pakistan ölüm zincirlerine yatırım yaptı.

Modi'nin doktrini şuydu: Hakimiyet satın al.
Gerçek şunu kanıtladı: hakimiyet inşa etmelisiniz.

Hiçbir Spectra sistemi asla tespit edemediği bir füzeye karşı koyamaz.
Hiçbir EW paketi uydu verileriyle beslenen bir füzeyi yanıltamaz.
Hiçbir savaş uçağı tespit edemediği ölümden kaçamaz.

KAYNAK: https://en.dailypakistan.com.pk/